Ama
Ben de Tanrı olabilirim
“Hassiktir ne acayip bir şiir” Tanrı’sı
Kafam biraz iyiyse
Ama biraz…
Bir parça kağıt, biraz kalem
Önce babam ölür, arkasından annem
Herkesten daha yalnız
Herkesten daha hasta
Herkesten daha çok ağlayıp
Bombalanmış çocuklara
Orta halli bir hesaptan,
Bir hikaye yaratarak
“Sen de katıl bu dine”
Sen de katıl ki,
Elinde tuttuğun ne varsa
Yağ gibi kaysın boğazından
Şimdi bir Tanrı olsam
8 milyar takipçili bir hesaptan
Kim bilir kaç peygamber devşiririm kendime
Ama işte inceden iyi diye kafam
Söyleyebiliyorum bunu
Ki,
Uyanınca yarın sabah 10:18’ de diyelim
Bir kahve koyup yanına bir sigara
Bakıcam kaç kişi beğenmiş
Yakışıklı oğlumu, parlak tüylü kedimi,
Son yazımın çıktığı
Kuşe kapaklı dergiyi…
Kaç öpücük
Kaç Maşallah
Kaç çak,
Kaç kalp…
“Beş” iyidir
Beş kişi sevse beni yeridir
Beş füze yollanmış
Beş şehir parçalanmış
Beş Tanrı, beş hikaye yaratmış
Kısa kısa,
Bir çocuk cesedi önce
Ardından denize karşı kaldırılmış bir limonata kadehi
Sanatını, kitabını sonra,
Son olarak boy aynasında endamını…
Şimdi bunları okuyunca deyin ki
“Hassiktir lan sanki sen çok şeysin”
Şimdi bunları böyle yazıyorum ya ben
Sanma ki yarın uyanınca,
İlk iş kendimi kesicem
Sanma ki gidip bir koşu
Başkanların kulağını çekicem
Ama iyiyiz hepimiz
Merak etmeyin
Hiç birimize bir şey olmadı
Kalkıp sabahın bir körü
Yemin ederim bak
Bir kahve, yanında mutlak sigara
Bakıcam kaç kişi beğenmiş
Kaç takip
Kaç kalpli göz
Kaç Şükran
Kaç alkış
Kaç Canlı Yayın
There is a house in
New Orleans