…”acım arabeski aştı, soydu dalları/
acım fiziği ve ötesini aştı,
evrenin incirine sardı/
görünce korkmayasın diye/
bir yıldıza çarpıp parçalanmış ruhumu…
evrenin incirine sardı/
görünce korkmayasın diye/
bir yıldıza çarpıp parçalanmış ruhumu…
Mını Yerim Faşizm
Lokman Kurucu; kişiliğindeki dobra, sakınmasız, cüretkar, ezber dışı tınıyı, şiirinin katığına dönüştürmüş. Onun sıra dışı ve radikal şiiri, geleneksel kalıpları kırarak alışılmışın dışında bir dil, anlatım ve düşünce yapısı sunuyor. Bu tür şiirler, dilin sınırlarını zorlayarak yeni ifade biçimleri arar ve okuyucuyu şaşırtmayı, sarsmayı amaçlar.
Genellikle toplumsal normlara, siyasi düzene veya estetik kurallara meydan okuyan bu şiirler, özgün bir biçimde özgürlüğü ve bireyselliği vurguluyor. Bu çeşit radikal şiir, kelimelerin anlamlarının ötesine geçerek, okuyucuyu düşünmeye, sorgulamaya ve kendi yorumunu yaratmaya davet ediyor.
Hem ritmi hem de içeriği ile provokatif olabilen bu deneysel şiir, şiirin sadece bir edebi tür olmadığını, aynı zamanda güçlü bir protesto aracı olabileceğini gösterir.